Brownsberg, dolfijnen en kaaimannen

Alweer twee weken geleden sinds mijn laatste verslag en er is alweer genoeg gebeurd. Ik zal maar beginnen met stage, aangezien we hier natuurlijk vooral zijn gekomen om stage te lopen. De afgelopen twee weken heb ik op de kraamafdeling stage gelopen. Het is wel weer even wennen, een andere afdeling, andere werkwijze en ander personeel. Gelukkig is er nog een Nederlands meisje tegelijk met mij begonnen en kunnen we elkaar een beetje helpen. Ook waren het maar korte weken, aangezien in de eerste week een feestdag zat en ik afgelopen week ziek naar huis werd gestuurd. Ik kreeg afgelopen dinsdag al erg last van mijn oog, maar ging woensdag toch vol goede moed naar stage. Daar zagen ze het nog niet zo zitten dat ik met z'n oog ging werken, dus ik moest maar even langs de personeelspoli gaan. Na 2 uur gewacht te hebben in de wachtkamer, kreeg ik te horen dat het een bacteriële infectie was. Met een lading aan medicijnen en een ziekteverlofbriefje voor 2 dagen ging ik terug naar de afdeling om daarna naar huis te gaan. Mijn oog ziet er gelukkig nu wel weer normaal uit en ik heb er geen last meer van.

Donderdag 1 mei was dus een vrije dag, dag van de arbeid. Die heb ik heerlijk doorgebracht bij het zwembad samen met Mirre. Vrijdag een rustig dagje en tijd om mijn tas in te pakken, voor de trip naar Brownsberg en Ston Eiland die gepland stond voor het weekend. Zaterdagmorgen tegen 6.45 werd ik opgehaald. Janneke en haar ouders zaten toen al in het busje en we gingen nog verder om ook Romy en haar ouders op te halen. De reis naar Brownsberg zelf was soms al een hele sensatie. Het busje had het soms wel even moeilijk om alle heuvels op te komen. Gelukkig kwamen we na een reis van 2 uur veilig aan bij Brownsberg. Na een korte lunch stond een wandeling op de planning naar de Irene val. We kregen van Ollie een stok om mee te wandelen, eerst dachten we dat dit een beetje onzin was. Maar achteraf was die stok geen overbodige luxe. Na een afdaling van 1,5 uur kwamen we aan bij de waterval. Hier konden we even heerlijk afkoelen en weer energie opdoen voor de klim terug naar boven. Deze was toch wel redelijk zwaar, maar na 2 uur klimmen kwamen we toch zonder problemen weer boven aan.

Na deze wandeling gingen we verder richting Ston Eiland waar we zouden overnachten. Ston Eiland ligt aan het stuwmeer en dit is heel bijzonder om te zien. Dit stuk land hebben ze onder water laten lopen, hierdoor steken nog allemaal boomtoppen boven het water uit. We hadden hier een 8-persoons huisje, maar helaas waren we met 9. Ik vond het ook prima om in mijn hangmat te slapen, dus dat heb ik dan ook maar gedaan. Onder een overkapping hingen Ollie, Owen (de buschauffeur) en ik onze hangmatten op. Ik kwam er 's nachts al snel op terug dat ik het geen probleem vond om in mijn hangmat te slapen. Het was namelijk vreselijk koud, zelfs met sokken, lange broek, hemd, shirt met lange mouwen, een vest en een deken kreeg ik het niet warm en ik heb dus ook geen oog dicht gedaan. De zonsopgang die ik vanuit mijn hangmatje kon bekijken, maakte daarentegen wel veel goed.
Zondags gingen we met een bootje varen over het meer. Maar door de vele boomstammen was dit nog een heel gedoe. En het duurde ook niet lang voor we een boomtop raakten en wij allemaal in paniek waren. Gelukkig bleef de boot heel en konden we 'rustig' verder varen. Het was een super gezellig weekend met z'n allen. Tegen half 6 waren we weer in de stad. Snel mijn spullen opgeruimd, want de volgende dag moest ik toch wel weer naar stage.

Dinsdag stond een dolfijnen en kaaimannen tour op de planning. Om 4 uur vertrokken we vanuit Leonsberg met een bootje de Suriname rivier op. We waren net de bocht om bij Nieuw Amsterdam en de dolfijnen kwamen al in zicht. Het was echt super mooi om al die dolfijnen zo door het water te zien bewegen. Voor ons gevoel waren het er ook echt heel veel en sommige kwamen ook heel dicht bij de boot. Het was nog wel een hele kunst om de dolfijnen op de foto te krijgen, meer dan heel veel waterfoto's en een paar foto's met alleen vinnen is het helaas niet geworden. Nadat we genoeg dolfijnen hadden gezien, vaarden we verder naar een huisje waar we gingen eten. We konden nog snel even op de foto met een papegaai, want het eten werd al op tafel gezet.
Helaas waren we weer eens niet goed voorgelicht, en hadden wij geen lange broeken en shirts met lange mouwen bij ons. Dan maar heel goed insmeren met tropical bush (DEET, tegen de muggen) en een mooie regenponcho aan. Toen we de bootjes zagen zakte de moed ons al in de schoenen. De ene was nog wankeler dan de andere en het water kwam nog net niet tot aan de rand van de boot. Na aan stukje varen kwam er ineens een helling waar we tegenop moesten varen. Als we op het land stilstonden moesten we uitstappen en de boot over de heuvel duwen. Nadat alle 3 de bootjes over de heuvel waren, begon onze speurtocht naar de kaaimannen. We hebben heel veel kleine kaaimannen gezien en er uiteindelijk zelfs 1 gevangen. Deze hebben we uiteindelijk meegenomen en bij de heuvel waar we de boot over moesten tillen, konden we de kaaiman even vasthouden en een stoere foto maken. Snel terugvaren naar het dorpje waar we blij waren dat we weer met twee benen op de grond konden staan.

Woensdag zijn we met z'n allen uiteten geweest bij Zus&Zo. Eindelijk een heerlijk stukje vlees in plaats van kip of vis. Het was een hele gezellige avond, maar aan het eind moesten we toch alle ouders en zusjes uitzwaaien. Janneke's ouders en zus vlogen donderdag terug en de ouders en het zusje van Romy vlogen vrijdag terug. Nu even een heerlijk weekendje uitrusten en maandag weer een nieuwe stageweek. Uitkijken naar donderdag want dan komt Mark op bezoek. 11 dagen genieten van hopelijk de Surinaamse zon en het mooie land.

Liefs Loes